ترکیب زیورآلات هند با هنر میناکاری

یکی از با اصالت‌ترین هنر‌هایی که در هند از آن استفاده شده است و قدمت بالایی را نیز به خود اختصاص داده است در رابطه با ترکیب هنر‌های دیگری است که برای ساخت زیورآلات از آن بهره می‌برده‌اند. با توجه به این موضوع هنر طراحی و ایده‌های ناب در هندوستان از گذشته‌های دور تا امروز به شدت رواج داشته است و از ارزشمندی بالایی نیز برخوردار است.

یکی از نکاتی که باید در رابطه با ساخت زیورآلات به آن‌ها اشاره کرد در رابطه تلفیق شدن آن‌ها با یکدیگر می‌باشد. با توجه به این موضوع باید گفت که بیشتر طلافروشان در هند که از دسته سازندگان اینگونه از جواهرات بودند توانستند هنر‌های دیگری را که به زیبایی زیورآلات دست ساز آن‌ها می‌افزود را به کار ببندند.
یکی از هنر‌های اصیل و زیبایی که در ساخت جواهرات در هند از آن بهره برده شده است در رابطه با میناکاری می‌باشد. هنر میناکاری یکی از هنر‌های اصیل در این رابطه است و باید دقت کرد که هنر میناکاری با اصالت ایرانی اما در دست هندیان به صورت طرحی در جواهر سازی و زیورآلات هندیان به کار برده شده است که یک اثر ماندگاری را در این رابطه خلق نموده است.
مطلبی که باید در ترکیب میناکاری و جواهرات هند در نظر داشت قدمت آن به سال‌های بسیار گذشته می‌باشد که این نوع از جواهرات از جمله سنتی‌ترین زیورآلات و جواهراتی می‌باشند که در گذشته بیشتر هندیان از آن بهره می‌برده‌اند. یکی از زیورآلاتی که بیشتر هنر میناکاری با آن تلفیق شده است گوشوار می‌باشد که در هند بهره‌مندی از گوشواره بیشتر از سایر زیورآلات دیگر می‌باشد و زنان همواره از آن استفاده می‌کنند.

البته نکته‌ای که در رابطه با سازندگان زیورآلات در هند باید به آن اشاره کرد در رابطه با خلاقیت‌های بی نظیری می‌باشد که در این رابطه صورت گرفته است.
ذهن خلاق هنرمندان هندی باعث شده است که از هر وسیله‌ای برای ساخت زیورآلات خود بهره‌مند شوند؛ یکی از این ابزار مینای دندان می‌باشد که شاید برای برخی از افراد کمی گیج کننده باشد.

با این حال در فرهنگی که برای مردم هند وجود دارد به کار بردن مینای دندان در زیورآلات آن‌ها یک امر ساده و معقول به حساب می‌آید. مطلبی که در رابطه با هنر میناکاری و تلفیق آن با جواهر‌های کشور هند باید در نظر داشت در رابطه با پیدایش آن و به وجود آمدن این هنر در کشور هند می‌باشد.
در این رابطه باید گفت که به احتمال زیاد هنر میناکاری از کشور‌های اروپایی به هند وارد شده است. در صورتی که کشور‌های شرقی مانند ایران نیز در این زمینه پیشتاز بوده‌اند و اصل هنر در ایران نهفته است. با این حال احتمال بیشتر کشور‌های اروپایی نیز از ایران هنر میناکاری را به دست آورده‌اند که هندیان نیز توانسته‌اند از اروپائیان این هنر را دریافت کنند. با این حال سندیت اصل و استانداردی در رابطه با این موضوع وجود ندارد و تنها به صورت احتمال بیان می‌شود.

یکی از نکاتی که برای صنعتگران هندی در رابطه با ساخت زیورآلات وجود دارد در رابطه با تخصص‌هایی می‌باشد که باید در این زمینه از خود داشته باشند. با توجه به این موضوع هر چه میزان توانمندی طراحان و متخصصان در این زمینه بیشتر باشد باعث خواهد شد که ایده‌های ناب و جدید‌تری از آن‌ها ارائه شود و کیفیت و کارایی بالا‌تری را برای ساخت زیورآلات از خود داشته باشند.
با این حال کشور هند یکی از کشور‌هایی می‌باشد که از زیورآلات به صورت‌های متفاوتی استفاده می‌کند و در برخی از موارد هر یک از آن‌ها نیز نشان دهنده این موضوع می‌باشند که بتوان از این فرایند به شکل نویت و درستی استفاده کرد. بهره‌مندی از هنر میناکاری در زمان‌های گذشته در هند یکی از پیچیده‌ترین هنر‌ها و همین طور ناآشنا‌ترین آن‌ها بود.
با این حال زمانی که صنعتگران و سازندگان زیورآلات توانستند از این هنر به خوبی آگاه شوند؛ ایده اولیه‌ای که به ذهن آن‌ها رسید ترکیب کردن این هنر در زیورآلات آن‌ها بود.
بنابراین به کار بردن طرح‌های میناکاری برای جواهرات و زیورآلات یکی از نکات ارزشمندی بود که باید با دقت بیشتری برای ساخت آن ایجاد کرد.

• نکته

تاریخ دانان در رابطه با ورود هنر میناکاری به کشور هند را به دوران مغول می‌دانند. در اصل به اواخر قرن شانزدهم که این سبک توانست در کشور هند خود را نمایان سازد و شکل دیگری را در جواهرات سنتی به وجود می‌آورد.

ترکیب رنگ آبی با طلایی

یکی از فعالیت‌های هدفمندی که صنعتگران هندی به آن دست یافتند ترکیب کردن رنگ آبی با طلایی می‌باشد.
بنابراین هنر میناکاری که رنگ غالب آن آبی است توانست در این مسیر زیبایی بی نظیری را برای زیورآلاتی که در هند ساخته می‌شدند به وجود آورد.
با توجه به این موضوع نکته‌ای که وجود دارد رنگ آبی و همین طور طراح‌های اسلیمی ظریفی می‌باشد که در زیورآلات به کار برده می‌شود که در دوره‌های آموزش ساخت زیورآلات در اصفهان کار با طراحی‌های اسلیمی توسط اساتید برجسته آموزش داده می‌شود.
با این حال باید گفت که هنوز نیز ظرافتی که هنرمندان ایرانی در رابطه با هنر میناکاری دارند در دست صنعتگران هندی نیست و با توجه به این موضوع ماندگاری و قدمت بالایی که برای هنر میناکاری در ایران وجود دارد به شدت بیشتر از سایر کشور‌ها می‌باشد و غنای بالایی را در خود دارد.
با این حال باید گفت که هر چه بتوان از جواهرات و زیورآلات اصل بهره‌مند شد میزان هزینه‌ای که برای آن‌ها پرداخت می‌شود نیز بیشتر است.
بنابراین بیشتر افراد با توجه به بودجه‌ای که دارند از زیورآلات میناکاری شده به درستی استفاده می‌کنند.
آرامشی که در ترکیب رنگ مینا در زیورآلات به کار برده می‌شود باعث شده است که بیشتر افراد بتوانند از این ترکیب رنگ به درستی استفاده کنند و از نظر روحی نیز لطافت بالایی را برای افراد ایجاد می‌کند.
بنابراین قابلیتی که در ساخت زیورآلات وجود دارد بسیار ارزشمند است و باید این نکته را در نظر داشت که هر چه میزان تنوع در ساخت زیورآلات بیشتر باشد می‌توان میزان فروش بیشتری را برای آن‌ها ایجاد کرد؛ زیرا با توجه به تنوعی که برای زیورآلات به دست می‌آید می‌توان سلیقه‌های بیشتری از افراد را مجاب به استفاده از آن‌ها کرد.